ΠΟΣΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ;

Πριν λίγο καιρό είδα ένα βίντεο με ένα πείραμα που είχαν κάνει σε πανεπιστήμιο του εξωτερικού. Είχαν βάλει έναν καλοντυμένο άντρα – με κοστούμι, καπαρντίνα, την τσάντα του,  φαινόταν μεγαλοστέλεχος –  να περάσει το δρόμο απέναντι όταν το φανάρι ήταν κόκκινο για τους πεζούς. Αρκετοί άλλοι πεζοί δίπλα του τον ακολούθησαν.
Το ίδιο πείραμα μετά από μερικές ώρες το έκαναν με έναν ρακένδυτο, πάμφτωχο άντρα -άθλια ρούχα, άπλυτος, αχτένιστος, παρουσιαστικό αστέγου. Πέρασε κι αυτός το φανάρι με κόκκινο. Καλά φανταστήκατε… κανείς δεν τον ακολούθησε.

 

Η ομορφιά και η καλή εμφάνιση, μας παρέχει κάτι σαν «ασφάλεια», κάτι σαν «διαβατήριο» στους γύρω μας. Τους βλέπουμε όμορφους και τους εμπιστευόμαστε.
Μας βλέπουν όμορφους και περιποιημένους και μας σέβονται.

 

Αυτό το ίδιο συμβαίνει όχι μόνο στη δική μας παρουσία, αλλά και στα γράμματά μας. Βλέπουμε όμορφα γράμματα, τα καμαρώνουμε και συνειρμικά πιστεύουμε ότι αυτός που τα έχει γράψει είναι ένας αξιόλογος, σπουδαγμένος άνθρωπος.
Αντίθετα, βλέπουμε άσχημα γράμματα και κακή εικόνα γραπτού και πιστεύουμε ότι αυτός ο άνθρωπος, μάλλον, είναι ένα τίποτα ή κάτι προς τα εκεί. Ίσως, ούτε δημοτικό να μην έχει τελειώσει.
Συνειρμικές είναι οι σκέψεις, δεν ανταποκρίνονται πάντα στην πραγματικότητα, όπως και στο πείραμα που περιέγραψα, αλλά, δυστυχώς, έτσι κρίνουμε οι άνθρωποι.

 

Εδώ, προφανώς, δεν ισχύει η παροιμία «τα ράσα δεν κάνουν τον παπά». Στην περίπτωση της εικόνας τον κάνουν.

 

Συνεχώς, αντιμετωπίζω πρόβλημα με άσχημα γράμματα παιδιών. Οι δάσκαλοι-καθηγητές λένε συνεχώς στους γονείς «άριστος μαθητής, αλλά τα γράμματά του δεν διαβάζονται»

Και είναι αλήθεια, πόσο άριστος μπορεί να δείξει κάποιος αν το γραπτό του είναι άθλιο; Άσχημα γράμματα ακαταλαβίστικα, ανορθόγραφες λέξεις, μουτζούρες, γραμμές και όλες αυτές οι ατέλειες που τελικά κρίνουν το ίδιο το παιδί, τη βαθμολογία του και, τέλος, στην τρίτη λυκείου, στις πανελλήνιες, ακόμη και την ίδια τη ζωή του.

Μου λένε  κάποιοι «τα όμορφα γράμματα δεν παίζουν ρόλο, οι γνώσεις έχουν». Λάθος, παίζουν και πολύ μάλιστα. Γιατί, πώς να δείξεις τις γνώσεις σου, όταν δεν μπορείς να τις παρουσιάσεις σωστά; Όταν κάποιος δεν μπορεί να διαβάσει τι γράφεις; Εδώ στην Ελλάδα, δυστυχώς, πολλά πράγματα και μέσα και η γραφή,  τείνουμε να τα ισοπεδώνουμε και να μην τα υπολογίζουμε. Στο εξωτερικό, όμως, και ειδικά στα πανεπιστήμια του εξωτερικού, η σωστή εικόνα του γραπτού είναι επένδυση για την εξέλιξή του.

 

Και στη μετέπειτα ζωή του κάθε ανθρώπου η σωστή και όμορφη γραφή του δίνει αυτοπεποίθηση στην επαγγελματική και προσωπική του πορεία.
Πόσες φορές δεν μου έχουν πει επαγγελματίες «πάμε σε ένα σεμινάριο με τη δουλειά μας, όλοι γράφουν, θέλουμε να γράψουμε κι εμείς, αλλά ντρεπόμαστε με τέτοια γράμματα»

 

Τα όμορφα γράμματα είναι αρμονία, είναι καλαισθησία, είναι τροφή για τα μάτια και την ψυχή μας. Μην τα αμελείτε.
Στα παιδιά σας, αλλά κι εσείς, όπου μπορείτε, ξεκινήστε τις δοκιμές,  αρχίστε με μικρές γραμμές με μικρές λέξεις, να τα βελτιώνετε. Θα νιώσετε υπέροχα.
Κι εσείς και τα παιδιά σας.